1. ข้าวของที่แตกหักง่าย ข้าวของจำพวกแก้วคริสตัล เซรามิก ที่มีความเปราะบาง และไม่คงทนถาวร ไม่สมควรนำเอามาใช้เป็นของของชำร่วยในงานฌาปนกิจศพ เนื่องจากว่าถ้าจ่ายแจกอย่างไม่ระวัง หรือคนที่ได้รับทำตกหล่น ก็อาจทำให้มีการแตกหักได้ง่าย ซึ่งจะเป็นสาเหตุของการเกิดอันตรายต่อตัวผู้เสียสละรวมทั้งคนรับได้ นอกเหนือจากเสี่ยงได้รับบาดเจ็บแล้ว การที่ของฝากชิ้นนั้นๆกำเนิดแตกหักก็ยังนับว่าเป็นลางร้ายในทางที่ไม่ดีได้เช่นเดียวกัน ก็เลยนับว่าเป็นที่ไม่เป็นมงคลเมื่อประยุกต์ใช้เป็นของของชำร่วยในงานฌาปนกิจศพ ทั้งยังส่งผลให้กำเนิดภาระหน้าที่ต่อตัวคนรับ ที่จะต้องรอรักษาของชิ้นนั้นด้วยความระวังมากขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย
2. ข้าวของที่มีสีสันฉูดฉาด สวยแจ่มใส งานฌาปนกิจศพเป็นงานที่ผู้จัดงานควรที่จะทำการเลือกจำพวกของของที่ระลึกให้ต่างจากงานอื่นๆเนื่องจากว่าข้อกำหนดของงานที่จะควรจะมีความสุภาพ เรียบร้อย ต่างจากงานมงคลอื่นๆทั่วๆไป ด้วยเหตุดังกล่าว ของกำนัลที่ประยุกต์ใช้กับงานฌาปนกิจศพก็เลยไม่สมควรเป็นข้าวของที่มีชีวิตชีวาจัดจ้า หรือข้าวของที่มีความน่ารักน่าเอ็นดูแจ่มใส เนื่องจากเมื่อเอามามอบให้กับผู้มาร่วมงานแล้ว อาจส่งผลให้กำเนิดภาพที่ไม่เหมาะสม ผู้จัดงานควรที่จะเลือกของที่มีชีวิตชีวากลางหรือคุมโทนไปทางสีแก่ๆเพื่อกับกาลเทศะของงานฌาปนกิจศพ
3. ข้าวของที่สื่อความหมายไม่เหมาะสม ข้าวของที่สื่อความหมายไม่เหมาะสมในตรงนี้ก็คือ ของที่สื่อความหมาย 2 แง่ 2 ง่าม ในทางโป๊เปลือย, การบ้านการเมือง หรือสิ่งที่ชวนให้มีการดูถูกหรือชิงชังคนอื่น อาทิเช่น หนังสือภาพบางชนิด, ข้าวของที่มีเครื่องหมายด้านการเมือง ฯลฯ สิ่งพวกนี้จะทำให้กำเนิดการขัดกันต่อตัวคนรับข้างในงานได้
4. ข้าวของมีคม ตามหลักความเชื่อถือโบราณ การนำข้าวของมีคมมาให้กันและกันนั้น เป็นการหยิบยื่นมีดให้แก่กันเพื่อทิ่มแทง แล้วก็สร้างปัญหา ทำให้เกิดความแตกแยกขัดแย้ง ด้วยเหตุผลดังกล่าวการเลือกของกำนัลในงานฌาปนกิจศพ เจ้าของงานควรจะหลบหลีกการเลือกของมีคมทุกจำพวกมามอบให้กับผู้ร่วมงาน ดังเช่นว่า มีด, กรรไกร, ที่ตัดเล็บ นอกจากนั้นของมีคม ยังหมายความรวมถึงต้นไม้ ดอกไม้ที่มีหนามคม ยกตัวอย่างเช่น กุหลาบ, โป๊ยเซียนหรือต้นตะบองเพชร แล้วก็ข้าวของที่มีลักษณะเป็นรูปสัตว์มีเขี้ยวมีงา ยกตัวอย่างเช่น อุ้งเล็บสัตว์, เขี้ยวเสือ แล้วก็งา ฯลฯ
5. ข้าวของที่ส่งผลให้เกิดการจุดติดไฟ หรือความร้อน การเลือกข้าวของที่นำไปสู่การจุดติดไฟ หรือกำเนิดความร้อนในงานฌาปนกิจศพ เปรียบการมอบความร้อนรุ่มกลุ้มอกกลุ้มใจให้กับแขกในงาน นับว่าเป็นข้าวของที่ไม่เป็นมงคลต่อการมอบให้กันและกัน ไม่ใช่เฉพาะเพียงแค่ในงานฌาปนกิจศพ แต่ว่าหมายความรวมถึงงานมงคลอื่นๆด้วยด้วยเหมือนกัน ด้วยเหตุผลดังกล่าว เจ้าของงานควรจะเลี่ยงการนำ เทียน ไม้ขีด มาใช้เป็นของของชำร่วยในงานฌาปนกิจศพ
6. ข้าวของที่มีความน่าสยอง หรือมีเครื่องหมายในทางไม่เป็นมงคล ข้าวของที่มีความน่าสะพรึงกลัว ดังเช่น พวงสำหรับใส่กุญแจที่เป็นรูปผีสางเทวดา หรือข้าวของที่มีเครื่องหมายในทางที่ไม่เป็นมงคล เกี่ยวโยงกับวิญญาณ ภูติผีปีศาจ ความตาย ไม่ควรเอามาใช้เป็นของของชำร่วยงานการเผาศพ โดยเด็ดขาด เพราะว่าตามความเลื่อมใสโบราณบอกไว้ว่า การมอบข้าวของกลุ่มนี้ให้กันและกันในงานฌาปนกิจศพนั้น จะก่อให้วิญญาณของผู้จากไปอยู่อย่างปราศจากความสุข เจอแม้กระนั้นความมืดมนมิด และก็ความน่าสยดสยอง
7. ข้าวของที่เกี่ยวเนื่องกับเท้า ข้าวของที่อยู่ต่ำลงมากยิ่งกว่าลำตัว หรือเกี่ยวเนื่องกับเท้า ตัวอย่างเช่น ถุงเท้า, รองเท้าแตะ, รองเท้าผ้าใบหรือพวงสำหรับใส่กุญแจและก็ข้าวของต่างๆที่เป็นรูปเท้า นิ้วเท้า ไม่เหมาะที่จะนำเอามาใช้เป็นของของชำร่วยในงานฌาปนกิจศพ ด้วยเหตุว่าโบราณมั่นใจว่า เป็นของระดับล่างที่สื่อความหมายในทางไม่ดี ทั้งยังยังหมายคือการเหยียบย่ำ ต่ำ ทำให้มีการเกิดความทุกข์ทรมาน นอกเหนือจากนี้ก็ยังส่งผลให้ผู้ได้รับกำเนิดความรู้สึกไม่ดีได้เหมือนกัน เพราะเหตุว่าอาจไม่มีผู้ใดต้องการจะได้ของกำนัลที่เป็นทรงของเท้าอย่างไม่ต้องสงสัย
8. กรอบรูป ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยชอบหลงผิด มีความรู้สึกว่าการให้กรอบรูปกันและกันนั้น สื่อไปถึงความหมายในทางบวก แต่ว่าอันที่จริงแล้ว ความเชื่อถือโบราณบอกเอาไว้ว่า กรอบรูปสื่อความหมายในทางไม่ดี ไม่เหมาะในการที่จะนำเอามาเป็นของของชำร่วย ไม่ว่าจะในงานฌาปนกิจศพหรือในงานมงคลต่างๆเพราะเหตุว่าความหมายของการให้กรอบรูปแก่กันก็คือ จะมีผลให้คนรับวนเวียนคงที่เดิม ๆ จมอยู่กับความจำเดิม ติดหล่มจมปรักไม่ไปไหน
